Kilka lat temu przeczytałam w „Twoim Stylu” błyskotliwy felieton Agaty Passent, w którym dość trafnie zdiagnozowała ona, iż „szkoleniem Polska stoi”. Po latach szarego komunizmu Polacy wręcz zakochali się w szkoleniach, szczególnie tych efektownych np. z salą szkoleniową z widokiem na gaj palmowy w słonecznej Hiszpanii albo chociaż w pięciogwiazdkowym hotelu spa na naszych poczciwych Mazurach w połączeniu z wyjazdem integracyjnym. Szkolenia stały się wręcz modnym gadżetem, sposobem na relaks, rozrywką lub nagrodą. Na rynek wkroczyli różni trenerzy, coachowie i kołczowie, którzy zaczęli tworzyć własne wariacje na temat szkoleń i ich tematyki. Ostatnio widziałam relację ze szkolenia na kilkaset osób, gdzie uczestniczki biegały w weselnym wężyku, choć miało być coś o kompetencjach miękkich a jeśli chodzi o tematykę to niedawno trafiłam na możliwość zapisania się na szkolenie ze zmysłowości kierowane do kobiet, choć mam nadzieję, że i ta oferta kiedyś zostanie rozciągnięta także na panów…

I jak w takiej szkoleniowej dżungli się nie pogubić i nie zapomnieć czym w ogóle jest efektywne biznesowo szkolenie i jak odróżnić je od wyrobu szkoleniopodobnego? Na szczęście są takie osoby jak Paweł Kopijer, który robi dużo dobrego w kwestii upowszechniania wiedzy na ten temat i sięgając po jego dorobek można zyskać specjalistyczną wiedzę jak nie dać się nabrać. W maju uczestniczyłam w jego szkoleniu z efektywności biznesowej szkoleń a teraz przeczytałam jego książkę „Kompendium zarządzania szkoleniami” i w moim dzisiejszym wpisie właśnie o niej kilka słów. Z pewnością nie jest to lektura na luzie i do poduszki, bo wymaga skupienia i zawiera wiele merytorycznych informacji. Co ważne Paweł Kopijer tłumaczy wszystko po kolei łącznie z tym czym naukowo jest szkolenie. Swoją drogą zastanawialiście się nad tym kiedyś? Książka prezentuje następującą definicję szkolenia:

Szkolenie to zaplanowany proces zmiany działania/zachowania określonej grupy pracowników, budowany na postawie uzupełnienia – związanego ze zmianą – deficytu kompetencyjnego w zakresie postaw, wiedzy i umiejętności ludzi, dający możliwe do zidentyfikowania korzyści biznesowe firmie[1].  

Rzeczą, która Pawła Kopijera obchodzi najbardziej jest to, jak sprawić, żeby szkolenie było niekoniecznie efektowne, ale efektywne biznesowo, czyli  w sposób opłacalny przynosiło dające się ocenić i udowodnić korzyści biznesowe dla organizacji [2] a najlepiej kiedy konkretne zyski dają się zmierzyć i przedstawić w liczbach. W książce autor przedstawia m.in. swój autorski model SEB (Szkolenia Efektywnego Biznesowo), który nawiązuje do modeli Donalda Kirkpatricka i Leslie Rae.

Książkę polecam każdemu kto w swojej działalności zawodowej ma do czynienia ze szkoleniami, szczególnie osobom, które odpowiadają za kwestie kadrowe i szkoleniowe w firmie. Warto wiedzieć, że szkolenia, które kończą się w momencie wyjścia z sali są ogromną stratą finansową dla każdej organizacji. Paweł Kopijer pokazuje, że szkolenia efektywne biznesowo zaczynają się tak naprawdę nazajutrz a ze wszystkich partnerów procesów szkoleniowych w organizacji najważniejszy jest bezpośredni przełożony uczestników szkolenia[2]. Bez jego zaangażowania i wizji co dane szkolenie ma zmienić i poprawić nie ma mowy o sukcesie i efektywności.

Książka ta to również ważna lektura dla trenerów i osób z własnymi firmami szkoleniowymi, zwłaszcza, że o szkoleniach nie pisze się dużo w Polsce. Ja z pewnością po tej książce będę bardziej wyczulona na ściślejszą współpracę z menedżerami zarządzającymi i przełożonymi uczestników moich szkoleń w formułowaniu celów szkolenia i planowaniu rezultatów. Dużo nauczyłam się też z podrozdziału o metodach dydaktycznych w projektach szkoleniowych i rady Pawła Kopijera z pewnością wykorzystam w mojej pracy.

Przypisy:

[1] P. Kopijer, Kompendium zarządzania szkoleniami. Praktyczny przewodnik po inwestycjach w rentowność kapitału kompetencyjnego, Wydawnictwo PSTD, Warszawa 2011, s. 15.

[2] Op. cit. s. 137.