Mam kilkoro znajomych z pochodzenia żydowskiego mieszkających m.in. w Izraelu z którymi łączą mnie serdeczne relacje i powitania z nimi nie różnią się niczym od powitań z moimi polskimi czy niemieckimi przyjaciółmi, tj. uścisk lub/i pocałunek w policzek. Łączą nas relacje prywatne i w dodatku nie należą oni do najbardziej ortodoksyjnego i konserwatywnego nurtu judaizmu.

Na spotkaniu biznesowym z udziałem religijnego Żyda lub po prostu na jakimkolwiek spotkaniu np. z rabinem nigdy nie pozwoliłabym sobie na wylewność, bo o ile w przypadku mężczyzn nie ma problemu w uściskiem dłoni to już jeśli będąc kobietą wyciągniemy na powitanie rękę do rabina bardzo możliwe, iż zawiśnie ona w powietrzu, gdyż w przypadku religijnych Żydów wszelkiego rodzaju uściski są zarezerwowane wyłącznie dla ich małżonek. W przypadku pań uścisk dłoni można zastąpić np. delikatnym skinieniem głowy.

I jeszcze ważna kwestia, jak zwracać się do rabina? W tradycji judaistycznej rabin choć pełni posługę religijną to nie jest on osobą duchowną w tradycyjnym znaczeniu analogiczną np. do kapłana katolickiego, więc rozmawiając z nim zupełnie stosownie jest powiedzieć po prostu: panie rabinie. Czytałam kiedyś wywiad z rabinem, który powiedział, że taka forma jest jak najbardziej stosowna.

Pocztówka z Izraela

Na początku 2012 r. udało mi się wreszcie odwiedzić Izrael. Pojechałam tam sama i choć trochę się tego obawiałam, to w gruncie rzeczy nie spotkała mnie żadna nieprzyjemna przygoda. Z pewnością należy uważać, kiedy samotnie wybieramy się w okolice Autonomii Palestyńskiej i jeśli chcemy odwiedzić Betlejem będzie to nieuniknione. Ja jednak miałam szczęście, gdyż w autobusie do Betlejem poznałam włoską siostrę zakonną i razem z nią przemaszerowałam przez to miasteczko. Poniżej kilka fotografii z mojej wyprawy do Izraela.

Ściana Płaczu i meczet Al-Aksa

Poranek w Jerozolimie

Widok na starą Jaffę.. Polecam spacer z Jaffy do Tel Avivu wzdłuż plaży.

Zachód słońca na plaży w Tel Avivie